Rozalla

Rozalla Miller

Rozalla urodziła się i wychowała w Zimbabwe. Rozpoczęła swoja karierę muzyczną w wieku 13 lat, śpiewając do utworów disco na pokazach mody. Jej głos był tak porywający, że szybko stała się największą wokalistką w kraju.

W 1988 roku Rozalla po raz pierwszy stanęła na brytyjskiej ziemi, gdzie nie zawiódł ją jej zniewalający głos. Tym samym otworzył się przed nią ekscytujący świat muzyki. Jej pierwszym, ogromnym światowym hitem stał się kawałek „Everybody’s Free”, torując jej drogę na parkiety największych klubów. Scena, na której wówczas się znalazła, była jej wielkim marzeniem, które uwielbiała i które do dziś stanowi bazę do jej dalszych działań. Singiel „Everybosy’s Free” zajął zaszczytne 6 miejsce w notowaniach UK Singles Chart z 1991 roku, oraz 37 pozycje w notowaniu Billboard Hot 100 tego samego roku. Jednak jego kariera miała się dopiero zacząć. Do dnia dzisiejszego ten swoistego rodzaju hymn, grany jest przez rozgłośnie radiowe na całym świecie, zaś najwyższej klasy producenci wykorzystują go do kreacji nowych przebojów.

Kolejne dwa single „Faith (In The Power Of Love)” i „Are You Ready To Fly” również odniosły ogromne sukcesy na brytyjskich listach przebojów, zaś płyta wydana w 1992 roku zdobyła w Wielkiej Brytanii status srebrnej, co na owe czasy było ogromnym osiągnięciem. Rozalla rozpoczęła współpracę z Michaelem Jacksonem podczas jego trasy koncertowej „Dangerous”, gdzie jej występ otwierał wszystkie koncerty artysty.

Wykonawca: Rozalla
Tytuł: Everybody's Free (To Feel Good)
Wytwórnia: Pulse-8 Records
Data wydania: 1991
Więcej Informacji: TUTAJ
-=download=-


Wykonawca: Rozalla
Tytuł: Faith (In The Power Of Love)
Wytwórnia: Pulse-8 Records
Data wydania: 1991
Więcej Informacji: TUTAJ
-=download=-
 
 
Wykonawca: Rozalla
Tytuł: Are You Ready To Fly (Rainbow Mix)
Wytwórnia: Pulse-8 Records
Data wydania: 1992
Więcej Informacji: TUTAJ
-=download=-

c.d...

Po krótkim okresie Rozalla nagrała kolejny singiel, tym razem stanowiący motyw przewodni dla filmu Carlito’s Way, „I Love Music”, odnosząc kolejny sukces na brytyjskich i amerykańskich listach przebojów w 1994 roku. Trzy jej kolejne single „Baby”, „This Time I Found Love” i „You Never Love The Same Way Twice”, również znalazły swoje miejsce na listach, co jednak nie przełożyło się na ich międzynarodowy sukces.

Niestety to jest tylko jedno ze spojrzeń na karierę Rozalli. Okrzyknięto ją wielką divą muzyki Dance. Miało to jednak swoją cenę. W przemyśle muzycznym zaczęto wywierać coraz większe naciski na jej twórczość. Zaczęto jej mówić co ma śpiewać, jaki sposób, zaczęto komponować dla niej muzykę, na którą nie miała wpływu i układać dla niej teksty, których nie chciała śpiewać. Była jednak związana kontraktem, którego próba zerwania skończyła się dla niej bardzo źle, okazało się bowiem, że wytwórnia posiada prawa do całego jej materiału łącznie z jej przebojem. Marzenia o solowym albumie, który byłby pełen dźwięków wypływających z serca, bez żadnych udziwnień i fałszów, musiały zostać odłożone na długie lata, zaś jej druga płyta wydana pod naciskami wytwórni, stała się kasową klapą.

Po latach zapomnienia i wykorzystywania jej twórczości, Rozalla powróciła na Londyńską scenę z akustycznym albumem, takim, jaki zawsze chciała wydać. Inspirowany twórczością Arethy Franklin, Barbary Streisand i Luthera Vandrossa, został bardzo miło przyjęty zarówno przez dawnych fanów jej twórczości, jak i nowe pokolenie słuchaczy. Przy albumie Rozalla współpracowała z największymi muzykami, co doprowadziło do powstania nastrojowych ballad, nasyconych potężnymi emocjami z lekko soulowym zacięciem. Każdy z tekstów na nowej płycie zawiera szereg doświadczeń artystki i dlatego wydaje się być tak bliski i tak realny, jak tylko realna potrafi być muzyka.

Czy to oznacza, że Rozalla skończyła z dawną muzyką elektroniczną, która doprowadziła do rozkwitu jej kariery? Jak sama mówi, lubi wspominać tamte lata i dlatego co jakiś czas wypuszcza klubowe perełki jak choćby „Live Another Life” z 2003 roku, zawierający transowe brzmienia, wyprodukowany wspólnie z Plastic Boy czy „All Or Nothing” stanowiący klubowy przebój 2005 roku.